พลาสติกในชีวิตประจำวันสามารถก่อให้เกิดมลพิษ
เศษพลาสติกเกลื่อนโลก มันกลายเป็นปัญหาใหญ่และกำลังเติบโตตั้งแต่ส่วนลึกของมหาสมุทรไปจนถึงธารน้ำแข็งในอาร์กติกและแม้แต่ยอดเขาในยุโรป เมื่อเร็ว ๆ นี้มีงานวิจัยจำนวนมากที่เน้นว่าผลิตภัณฑ์พลาสติกในสิ่งแวดล้อมแตกตัวเป็นชิ้นเล็ก ๆ ได้อย่างไร แต่ผลการศึกษาใหม่สองชิ้นพบว่าไม่ใช่แค่ชิ้นพลาสติกที่สร้างปัญหา พลาสติกที่ไม่บุบสลายสามารถปล่อยมลพิษ — สารเคมีนับหมื่น และสารมลพิษเหล่านั้นน่าจะจบลงในน้ำและอาหาร การศึกษาเหล่านี้ได้ข้อสรุปในตอนนี้
สารเคมีเหล่านี้จำนวนมากมาจากสารเติมแต่ง สารเติมแต่งดังกล่าวได้แก่ เม็ดสี สารหน่วงไฟ และอื่นๆ พวกเขาทำให้พลาสติกแข็งแรงขึ้น มีสีสันมากขึ้น หรือดีขึ้นในทางใดทางหนึ่ง แต่สารเติมแต่งเหล่านั้นไม่ได้ถูกผูกมัดทางเคมีกับพลาสติก นั่นหมายความว่าพวกมันสามารถเคลื่อนย้ายออกสู่สิ่งแวดล้อมผ่านกระบวนการที่เรียกว่าการชะล้าง
การศึกษามลพิษพลาสติกส่วนใหญ่มุ่งเน้นไปที่พลาสติกบริสุทธิ์ เหล่านี้เป็นประเภทที่ยังไม่ได้เพิ่มสารเติมแต่ง การศึกษาใหม่ทั้งสองฉบับได้ใช้ถุงพลาสติกและภาชนะบรรจุในขณะที่เราใช้ รวมทั้งสารเติมแต่ง และจากการใช้งานปกติ พลาสติกเหล่านี้สามารถปล่อยสารเคมีอื่นๆ ออกมาเป็นสารก่อมลพิษ รายงานการศึกษาในตอนนี้
Martin Wagner หนึ่งในผู้เขียนกล่าวว่า “เราไม่ทราบว่าผลกระทบด้านสุขภาพที่ตามมาจากสารเคมีที่เป็นพลาสติก ถึงกระนั้นเขาโต้แย้งว่าผู้คนควรกังวล “พวกเขากำลังขายผลิตภัณฑ์ที่พวกเขาใช้ทุกวันโดยไม่รู้ว่าสารเคมีที่พวกเขาสัมผัสนั้นปลอดภัยหรือไม่”
ไม่ปลอดภัยที่จะกิน?
Wagner เป็นนักชีววิทยาที่ Norwegian University of Science and Technology ในเมือง Trondheim เขาเพิ่งร่วมงานกับ Lisa Zimmermann ที่ Goethe University Frankfurt am Main ในประเทศเยอรมนี เธอเป็นนักพิษวิทยาทางนิเวศวิทยา นั่นหมายความว่าเธอศึกษาว่าสารเคมีอาจเป็นพิษต่อสิ่งมีชีวิตในสิ่งแวดล้อมได้อย่างไร พวกเขากลายเป็นส่วนหนึ่งของทีมที่ศึกษาว่าสารมลพิษสามารถกรองจากพลาสติกเป็นอาหารได้หรือไม่
พวกเขาดูภาชนะใส่อาหารประจำวัน ซึ่งรวมถึงถุงพลาสติก ขวด ถาดผลไม้ ฝาถ้วยกาแฟ บรรจุภัณฑ์ขนมกัมมี่ รองเท้าอาบน้ำ และถ้วยโยเกิร์ตประเภทต่างๆ ทั้งหมดนี้รวมถึงพลาสติกแปดชนิดที่แตกต่างกัน แต่ละคนใช้สารเติมแต่งที่แตกต่างกัน ทีมงานสกัดสารเคมีจากตัวอย่างพลาสติกแต่ละตัวอย่าง พวกเขายังใส่ชิ้นส่วนของแต่ละตัวอย่างลงในน้ำและเก็บไว้ในที่มืดที่อุณหภูมิ 40° องศาเซลเซียส (104°ฟาเรนไฮต์) เป็นเวลา 10 วัน หลังจากนั้น พวกเขาทดสอบน้ำเพื่อหาสัญญาณของการชะล้างสารเคมีออกจากพลาสติกเหล่านี้
พวกเขายังทดสอบสารเคมีที่สกัดและสารเคมีที่ชะออกจากน้ำในการทดสอบความเป็นพิษ ตัวอย่างเช่น พวกเขามองว่าสารเคมีสามารถทำให้เซลล์ป่วยได้หรือไม่ พวกเขายังทดสอบว่าสารเคมีอาจเลียนแบบหรือปิดกั้นฮอร์โมนหรือไม่ และพวกเขาใช้อุปกรณ์ที่เรียกว่าแมสสเปกโตรมิเตอร์ (Spek-TRAH-meh-tur) เพื่อระบุจำนวนสารเคมีต่างๆ ทั้งหมดที่ปล่อยออกมาจากพลาสติก
สารเคมีที่ชะลงในน้ำเป็นพิษในระดับความเข้มข้นที่เราอาจพบภายใต้การใช้งานปกติ และพลาสติกทุกชนิดชะล้างสารเคมีที่เป็นพิษเป็นอย่างน้อย มีพลาสติกเพียงไม่กี่ชนิดเท่านั้นที่ชะล้างสารเคมีที่เลียนแบบหรือรบกวนฮอร์โมนในร่างกาย โดยรวมแล้ว พลาสติกบางชนิดสามารถชะล้างสารเคมีได้ไม่กี่ร้อยชนิด พวกเขาพบคนอื่น ๆ ชะล้างนับหมื่น
ทีมงานได้แบ่งปันสิ่งที่ค้นพบในวันที่ 7 กันยายนใน Environmental Science & Technology
ฉายแสงไปที่ตัวแบบ
เมื่อถุงพลาสติกและผลิตภัณฑ์ถูกทิ้ง จะกลายเป็นขยะ ขยะพลาสติกจำนวนมหาศาลพัดเข้ามาในมหาสมุทรของเรา เป็นเวลาหลายปีที่นักวิจัยคิดว่าแสงแดดจะทำให้ขยะแตกหรือแตกเป็นชิ้นเล็ก ๆ ของพลาสติกดั้งเดิม Anna Walsh สงสัยว่าแสงแดดอาจทำให้พลาสติกกรองมลพิษลงไปในน้ำได้หรือไม่ นักวิทยาศาสตร์สิ่งแวดล้อม เธอทำงานที่สถาบันสมุทรศาสตร์วูดส์โฮล อยู่ในวูดส์โฮล แมสซาชูเซตส์ ที่นั่น เธอเป็นส่วนหนึ่งของทีมที่ศึกษาเคมีในมหาสมุทร
กลุ่มของเธอวิเคราะห์ชิ้นส่วนของถุงพลาสติกทั่วไป สิ่งเหล่านี้ทำมาจากโพลิเอทิลีน (Pah-lee-ETH-ul-een) ซึ่งเป็นพลาสติกที่พบได้ทั่วไปในมหาสมุทร พวกเขาตัดเป็นชิ้น ๆ และใส่ไว้ในบีกเกอร์ของน้ำทะเล บางคนถูกทิ้งไว้ในที่มืดเป็นเวลาหกวันที่อุณหภูมิห้อง คนอื่น ๆ ถูกวางไว้ใต้แสงเป็นเวลาห้าวันซึ่งรวมถึงความยาวคลื่นทั้งหมดในแสงแดด สิ่งเหล่านี้ถูกแช่เย็นเพื่อให้น้ำมีอุณหภูมิเท่ากับตัวอย่างที่มืด
พลาสติกชะล้างมลภาวะในแสงแดดเป็นสองเท่าเมื่อเทียบกับในความมืด ถุงเดียวชะล้างสารเคมี 263 ชนิดในที่มืด แต่กว่า 13,000 เมื่อโดนแสง! คนอื่น ๆ ชะล้างมากยิ่งขึ้น และยิ่งถุงที่ตากแสงแดดนานขึ้นก็จะยิ่งชะล้างสารเคมีได้มากเท่านั้น “แสงแดดสามารถนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ได้ค่อนข้างเร็ว” วอลช์กล่าว ภายในไม่กี่สัปดาห์หรือไม่กี่เดือน พวกเขาสามารถชะล้าง “สารเคมีต่างๆ ได้หลายหมื่นชนิด”
ทีมงานของเธอได้แบ่งปันสิ่งที่ค้นพบในวันที่ 21 กันยายนใน Environmental Science & Technology
ความหมายของสุขภาพมหาสมุทรยังไม่เป็นที่ทราบแน่ชัด Walsh กล่าว แต่นักวิทยาศาสตร์กำลังทำงานอยู่ “เรากำลังก้าวหน้าอย่างมากในการทำความเข้าใจว่าพลาสติกหลายชนิดในมหาสมุทรสลายตัวได้อย่างไร พวกมันอยู่ได้นานแค่ไหน และมีผลกระทบอย่างไร” เธอกล่าว
นักเคมีคิดมานานแล้วว่าพลาสติกจะคงอยู่ตลอดไปในสิ่งแวดล้อม แต่ความจริงนั้นซับซ้อนกว่ามาก “พลาสติกเป็นวัสดุที่ทนทานอย่างยิ่ง” วอลช์ยอมรับ “แต่แสงแดดมีพลังที่จะทำลายพวกมันให้เป็นสารเคมีทั้งหมดที่เราเห็นในการศึกษานี้”
ความเสี่ยงยังคงเป็นปริศนา
“เป็นเรื่องดีที่เห็นว่าการศึกษาจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ ใช้สถานการณ์จริงในการทดลองการสัมผัส” ซูซาน คูห์นกล่าว เธอเป็นนักชีววิทยาทางทะเลที่ Wageningen Marine Research ในเนเธอร์แลนด์ เป็นเรื่องที่น่าหนักใจที่เธอบอกว่าผู้คน “สัมผัสกับสารที่เราไม่รู้ว่าเป็นพิษแค่ไหน”
ยิ่งไปกว่านั้น เธอเสริมว่า ไม่มีข้อบังคับของรัฐบาลเพื่อให้แน่ใจว่าสารเคมีเหล่านี้ถูกใช้อย่างปลอดภัย การศึกษาของซิมเมอร์มันน์ “สนับสนุน [s] หลักฐานที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ว่าพลาสติกอาจเป็นอันตรายได้ ไม่เพียงแต่เมื่อกลืนเข้าไปโดยตรง แต่ยังรวมถึงเมื่อสัมผัสกับอาหารของมนุษย์ด้วย” Kühn กล่าว
ข่าวดีก็คือเรา “สามารถลดการสัมผัสสารเคมีเหล่านี้ได้โดยการลดการใช้พลาสติก” แวกเนอร์ในนอร์เวย์กล่าว เขาแนะนำให้กินอาหารที่มาในบรรจุภัณฑ์พลาสติกให้น้อยลง “สิ่งนี้ไม่เพียงแต่จะดีสำหรับเราเท่านั้น” เขากล่าว “แต่ยังรวมถึงสิ่งแวดล้อมด้วย”
สามารถอัพเดตข่าวสารเรื่องราวต่างๆได้ที่ shop-wiz.com